بررسی تاثیر آموزش بر میزان استرس در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ساکن در خوابگاه شبانه روزی شهر سروآباد در سال 1387

این مطالعه از نوع مداخله ای قبل و بعد از آموزش در خوابگاه دانش آموزی پسران در مقطع دبیرستان شهرستان سروآباد در سال تحصیلی 1387 انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه (سنجش استرس کودرون ) از 70 دانش آموز و با روش نمونه گیری تمام شماری انجام شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار spss وبا آزمونهای آماری کای دو، تی تست ومن ویتنی تجزیه وتحلیل گردید. در این مطالعه محدوده سنی دانش آموزان 14 تا 18 سال و از سال اول تا سوم دبیرستان و در رشته های تحصیلی ریاضی ، علوم تجربی و علوم انسانی بودند. اکثر پدر و مادران بی سواد و اغلب پدران دارای شغل کارگری (40% ) و بیشتر مادران خانه دار بودند( 62% ). اغلب دانش آموزان نزد خانواده خود زندگی می کردند ( 84% ) . و تعداد افراد خانواده ( بعد خانوار ) بیشتر بین رنج 5 تا 8 نفر بودند و وضعیت تعداد اتاق خواب محل زندگی دانش آموزان بیشتر دو اتاق خواب بوده است . میانگین ( انحراف معیار)سن پدر، مادر، معدل تحصیلی سال قبل و بعد خانوار به ترتیب 58/51(54/11 ±) ، 18/44 (826/8± )، 96/14(551/2±) و 16/7 (283/2±) بوده است. در قبل از آموزش میزان آگاهی9/59 % افراد ونگرش 40% افراد نسبت به استرس ضعیف بوده است که بعد از آموزش میزان آگاهی و نگرش ضعیف بترتیب به 45% و32% کاهش یافته است. در قبل از آموزش 8/68 % استرس ناشی از محیط را داشتند که بعد از آموزش این میزان به 37.1% کاهش یافت . همچنین در قبل از آموزش 4/71 % افراد استرس ناشی از شخصیت را داشته اند که بعد از آموزش این میزان به 3/44% کاهش یافت.